مکان‎یابی اراضی مستعدّ توسعه‎ی باغ‎های میوه با تأکید بر عناصر و عوامل اقلیمی ـ کشاورزی با رویکرد GIS & RS(مطالعه‎ی موردی : گردو ـ استان تهران)

در بین عوامل مختلف تأثیرگذار در تولید محصولات کشاورزی، شرایط جوّی از مهم‎ترین متغیّرهای محیط طبیعی است که بشر در مقیاس کوچک (میکرو)، آن هم با صرف هزینه‎های گزاف، قادر به کنترل آن نیست. در این مطالعه نیز به تأثیر عناصر و عوامل اقلیمی در مکان‎یابی اراضی مستعدّ توسعه‎ی باغ‎های گردو پرداخته شده است. در این پژوهش ناسازگاری هر عامل بررسی شده، سبب نابودی گیاه و نامستعد بودن منطقه از نظر توسعه‎ی کشت می‎شود، بنابراین از روش مدل منطقی بولین برای تلفیق لایه‎های اطلاعاتی استفاده شده و با استفاده از عملگرهای AND و OR منطقی، لایه‎های مختلف که به‎صورت باینری هستند، تلفیق شده است. برای این کار، نخست نقشه‎ی آستانه‎های سازگاری گردو از نظر ارتفاع و شیب تهیّه شده و سپس در مناطقی که این عوامل محدودیتی ایجاد نمی‎کنند، عوامل دیگر مؤثّر بر رشد، مانند عناصر اقلیمی، شامل نیاز سرمایی، دمای موردنیاز در مراحل مختلف رشد، باد، رطوبت و غیره بررسی شده است و درنهایت، عرصه‎های مستعدّ کشت گردو با توجّه به نقشه‎ی کاربری اراضی استخراج شدند. با توجّه به نتایج به‎دست‎آمده از این پژوهش ،در سطح استان تهران 2/630094 هکتار قابلیّت توسعه‎ی اراضی مستعدّ کشت درختان گردو وجود دارد که با توجّه به ارزش اقتصادی این محصول و نقش آن در صادرات کشور، پیشنهاد می‎شود که توسعه‎ی باغ‎های گردو در برنامه‎ریزی پنج‎ساله‎ی چهارم مورد توجّه قرار گیرد.